Sürekli romantik olmakla suçlanan erkeklerin durumlarını belirtmek ve hanım erkil bir topluma doğru gittiğimize dikkatleri çekmek istiyoruz.
Ay ışığında eşine romantik şarkılar söyleyen, haftanın üç günü eve elinde çiçekle gelen, evlilik yıldönümlerini bir ay önceden planlamaya başlayan erkeklerin yüzlerini hayal ediniz.
Bir erkek, hiçbir özel günü atlamadan hediye alıp sürpriz yapıyorsa iki ihtimal vardır: ya yeni evlidir yada karısından acayip korkuyordur. Yani karısı tarafından sevmeye ve mutlu etmeye mecbur bırakılmıştır. İşte romantizm ve özel gün şakşakçıları da bu zoraki sevgilerden beslenir.
Normal erkek de elbette özel günlerde güzel sözler söyler, hediyeler alır. Ama güzel sözler mecburiyet olur, aldığı hediyeler sayılmaya başlanırsa heyacanını kaybeder. Evlilik imtihanında sözel ya da sayısal performansla değil, eşit ağırlıktaki başarısıyla değerlendirilmek ister.
Şunu iyi biliriz ki akıllı kadın, tabiatına uygun hareket eden erkeği sever. Ve haftanın üç günü eve çiçekle gelmek, her özel günü hatırlamak ve sürpriz yapmak erkeğin tabiatına aykırıdır. Ev kataloklarını görünce heyacanlanmak, salon halısını değiştireceğimizi hayal ederek mutlu olmak da yoktur genlerimizde.
Akşamları evde konuşmadan oturduğumuz için suçlanmaktan acayip huylanırız. Sessizliği paylaşabilmenin, evliliğin en özel anlarından olduğuna inanırız. Aynı hayata daha fazla konuşma süresi eklemek için tarife değiştirmez, bol mesajlı yıpratma kampanyalarına kanmayız.
Biz hayatı ve sevgiyi en saf haliyle yaşamaktan yanayız.
Belki her özel günde sürpriz yapmaz, gün batımında şiirler okuyamayız. Ama bizim sevgimiz, bir gün batımında değil, her kalp atımındadır. Fon müziğine, ışığa, takım elbiseye ihtiyaç duymadan severiz. Duygusal anlar için sahte maceralara atılmaz, romantik dakikalar için otantik mekânlar aramayız.
Sevgimizin tek taşla, bir çift alıntı söz veya iki satır çalıntı şiirle ölçülmesine izin vermeyiz. Bizim sevgimiz ambalaja girmez, duygularımız makyaj tutmaz.
Evet, bazen doğum gününü, bazende evlilik yıldönümünü unuturuz.
Ama biz oyunu yardımsız oynar, unuttuğumuz yerlerde saçmalamak yerine satır atlarız. Birkaç replik eksik kaldı diye ne oyunu yarıda keseriz nede baştan başlarız.
Biz normal erkekleriz. Giderek güçlenen dişisel gelişim karşısında yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalan türümüzü korumak için mücadele ediyoruz.
Pusmuyoruz, çünkü pustukça sıranın bize geleceğini biliyoruz.

Bir bölümü alıntıdır.